بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

مایلم در این مجمع برادرانه که میخواهد از زبان مسلمانان جهان سخن بگوید، کلامم را با ستایش و سپاس الهی آغاز کنم. بارالها ! تو را سپاس میگویم بر معرفت، بر توحید، بر عبودیّت و بر محبّت. سپاس میگویم بر برادری اسلامی، بر تکریم انسانیّت، بر تعلیم صبر و توکّل، بر توصیه احسان و مروّت و درود میفرستم بر محمّد مصطفی صلّیاللَّه علیه و آله؛ بنده و پیامبرت که پرچم توحید و عدل را برافراشت، صلای تکریم انسان سرداد و او را از بندگی هر چه و هرکس جز تو آزاد ساخت. سلام میکنم بر خاندان پاک و یاران راست گفتار او و پیروان آنان و همه بندگان شایسته خدا و همه انسانهای پاک نهاد و به شما میهمانان عزیز؛ سران و مسؤولان کشورهای اسلامی و رؤسای هیأتها و یکایک اعضای آن. همچنین به دبیر کلّ سازمان ملل و دبیر کلّ این کنفرانس و دیگر میهمانان عزیز، خوشامدی صمیمانه و بردارانه نثار میکنم.

برادران و خواهران ! شما اینک در یکی از خانه‌ها و پایگاههای اسلام گرد آمده‌اید. میزبان شما اگر چه رسماً رئیس جمهور ماست، لیکن یکایک ایرانیان خود را میزبان شما میدانند و حضور شما را در این کشور ایمان گرامی میدارند. عزیزان ! جمع ما دوستانی نیستیم که به موجب مصالحی به هم گره خورده باشیم تا مصالح دیگری هم روزی بتواند این گره را بگسلد. برادرانی هستیم که عقیده به قرآن، ما را با یکدیگر پیوند زده و