بیانات سال 76
ملت ایران و همین جوانان آحاد مردم در جبهه‌های جنگ بودند؛ کس دیگری نبود. اینها میدیدند که تبلیغات استکباری، چطور واقعیّات جنگ را صد و هشتاد درجه عکس آنچه که بود، منعکس میکرد ! میخواستند عراق را در تبلیغات خودشان، موجّه، مقبول، پیروز و مظّفر منعکس کنند - با آن همه جنایتی که آن وقت از آن جبهه سر میزد - و ایران را با این جوانان نورانی، با این مردم مؤمن، با این انسانهای والا و بزرگوار، با این اخلاقیّات برجسته و پیشرفته، با این ایثار، با این خداترسی و با این روحها و دلهای نازنین در این مردم، در چهره دژخیمی معرفی کنند ! خوب؛ مردم اینها را یادشان است و فراموش نکرده‌اند که تبلیغات خصمانه علیه ما که از طرف استکبار اداره میشود، این‌گونه بدنام و بدسابقه است. لذاست که تبلیغاتشان اثری نمی‌بخشد. هر چه حرکت میکنند، فایده‌ای ندارد ! اما ملت ایران باید بداند که آنها روی تبلیغات اهمیت میدهند. ببینید؛ یک بدیها و نابسامانیهایی در بین ما، برای دشمن ما مطلوب است؛ میخواهند اینها تحقّق پیدا کند. اگر توانستند که این نابسامانیها و بدیها و زشتیها و خرابیها را به وجود آورند، که خوب، به وجود می‌آورند. منتها نمیتوانند؛ وقتی نمیتوانند، حداقل این است که در تبلیغاتشان این‌طور وانمود کنند که این بدیها هست !