بیانات سال 76


تربیت کشور، ضمن تشکّر و سپاس عمیق قلبی، این درخواست را هم دارم. ان‌شاءاللَّه که بتوانید روز به روز کار خود را بهبود ببخشید.

به مسؤولان هر دو بخش نیز عرض میکنم که در مشکلات جاری و روزمرّه این دو بخش، غرق نشوند. فراتر از این مشکلات، درصدد کیفیّت بخشیدن به این دو بخش باشند. استعداد ملت ما، یک استعداد برجسته است. ما از چند سال پیش، راجع به استعداد ایرانی تأکید میکردیم. بعضی خیال میکردند که از روی محبّت به مردم و کشور خودمان چیزی میگوییم؛ در حالی که آنچه ما میگفتیم، متّکی به آمار و معلومات بود. خوشبختانه در این چند سال اخیر، خبرها و گزارشهای مستندِ قوی پخش شد و در اختیار مردم قرار گرفت که نمونه‌هایش را هم شما دیدید. در این مسابقات جهانی که به نام المپیاد برگزار میکنند، شما دیدید که جوانان ما با این که اوایل کارشان است، از اکثر کشورها بهتر میدرخشد. در مسابقات جهانی، در هماوردیهای علمی، در قبول بعضی از کارهای بزرگ و پیچیده صنعتی، در صنایعِ دقیق و ریز و غیره، بعضی از کسانی که از کشور ما رفتند، توانستند بر دیگران فائق آیند. این، همان استعداد برجسته است.

از سوی دیگر، اگر شما به دست برجسته‌ترین صاحب استعداد هم یک بیل بدهید و او را به کار غیر علمی وادار کنید، استعدادش شکوفا نخواهد شد؛ اما وقتی که میدان باز شد و کشور بحمداللَّه از سلطه بیگانگان بیرون آمد، کم‌کم فضای کشور، فضای خوبی شد. وقتی محیط تعلیم، تربیت،

«5»