زمان ریاست جمهوری بنده، قیمت نفت که امروز هر بشکه‌‌‌ای حدود دوازده دلار است - از هجده دلار به دوازده دلار رسیده است - به هشت دلار، به هفت‌‌‌ونیم دلار رسید و گذراندیم ! وقتی مسؤولین بر کار خودشان مسلّط باشند و مردم را پشت سر خودشان داشته باشند، میتوانند انجام دهند. ما آن روز، جنگ را هم داشتیم - که خرج جنگ هم خرج خیلی عظیمی بود - پس این کافی نیست. در کنار این، مسأله صرفه‌‌‌جویی مطرح است.

عزیزان من ! در کشور ما، اسراف زیاد میشود ! ما از چند طرف ضربه اقتصادی میخوریم؛ از جهت نفت هم ضربه‌‌‌ی اقتصادی میخوریم ! نفت، ثروت ملت ایران و ثروت دولت است - که نماینده ملت است - اما درآمد دولت تولید کننده نفت، کمتر از درآمد دولتی است که کمپانیهای نفتی آن، نفت ما را میخرند و آن دولت از آنها مالیات میگیرد ! شما ببینید چه ظلم بزرگی در دنیا انجام میگیرد و اتّفاق میافتد ! یعنی تجّار و کارخانه‌‌‌داران فلان کشور صنعتی که نفت را از خلیج فارس میخرند و به آن جا میبرند، دولت از آنها مالیات میگیرد - به خاطر نفتی که آنها میخرند و وارد میکنند - آن مالیاتی که او به خاطر این نفت میگیرد، بیشتر از آن قیمتی است که دولت تولید کننده و صادر کننده نفت، به خاطر فروش نفتِ خودش میگیرد ! آیا این ظلم نیست !؟ این ظلمی است که کشورهای صنعتی میکنند؛ اِعمال نفوذی است که میکنند. این یک ضرر !