روز فتوحات عظیم این جوانان مؤمن و این ایثارگران ما در جبهه نبرد - علیه نظامیانی که از « ناتو » و « ورشو » و امریکا و شوروی و خیلی از مراکز دیگرِ قدرت تغذیه میشدند - روز پیروزی جوانان ما - با ایمانشان - بر آنها « نوروز » است؛ روز نو است.

حال اگر شما میخواهید روز اوّلِ فروردین را هم برای خودتان روز « نو » و نوروز قرار دهید، شرط دارد. شرطش این است که کاری کنید و حرکتی انجام دهید؛ حادثه‌‌‌ای بیافرینید. آن حادثه در کجاست ؟ در درون خود شما ! « یا مقلّب القلوب والابصار. یا مدبّراللیل والنّهار. یا محوّل الحول والاحوال. حوّل حالنا الی احسن الحال ».^[1] اگر حال خود را عوض کردید، اگر توانستید گوهر انسانی خود را درخشانتر کنید، حقیقتاً برای شما « نوروز » است ! اگر توانستید پیام انقلاب، پیام پیامبران، پیام امام بزرگوار و پیام خونهای مطهّرِ بهترین جوانان این ملت را - که در این راه ریخته شده است - به دل خودتان منتقل کنید، برای شما « نوروز » است.

عزیزان من ! سعی کنید روز اوّل فروردین را برای خودتان « نوروز » کنید. بعضی کسان روز اوّلِ فروردینشان « نوروز » نیست. ممکن است اوّل فروردین برای آنها از هر روز نحسی هم نحستر باشد ! اوّل فروردین - « نوروز » - برای آنهایی که در درون خود، به فساد و انحطاط گرایش پیدا میکنند، آنهایی که خود را از خدا دور میکنند، آنهایی که خود را از هدفهای بلند این ملت و این انقلاب جدا میکنند، نوروز نیست، روز عید