- آرای سی میلیونی و شرکت سی میلیونی مردم در انتخابات که مایه افتخار ملت ایران و نظام مقدّس جمهوری اسلامی بود - موجب شد که مرتّب به آنها فشار میآمد ! آنها هم مرتب فشار آوردند، شاید بتوانند با دولت و با مسؤولین جدید، ارتباط برقرار کنند ! کسی به آنها جواب نداد و بالاخره در نهایتِ کار، مجبور شدند همان را که ما گفته بودیم قبول کنند ! درست همان گونه که گفته شده بود، عمل کردند. خوب؛ این عزّت ملت ایران است. تحلیلگران سیاسی که کور نیستند ! در اطراف دنیا میبینند که در ایران چه اتّفاق میافتد؛ همه هم میدانند که این به خاطر انقلاب و به خاطر اسلام است. سعی میکنند انواع و اقسام تبلیغات را هم علیه این مواضع ملت ایران داشته باشند؛ از اطراف حمله میکنند - البته حمله دیپلماسی و سیاسی - که ملت ایران چارهای ندارد و مجبور است با امریکا رابطه برقرار کند، و الّا نمیشود ! از صد طریق این را به گوش ما میرسانند؛ مربوط به امروز هم نیست ! آن سالی که بنده برای اجلاس سازمان ملل به نیویورک رفتم، یکی از مسؤولین بلندپایه یکی از کشورهای اروپایی پیش من آمد و گفت: « شما بالأخره باید مسأله خود را با آمریکا حل کنید !» فکر میکردند ما که به نیویورک رفتهایم و در کشور آمریکا هستیم، شاید بتوانند نان را به تنور گرم بزنند ! گفتم نمیشود. قضیه سازمان ملل، قضیه دیگری است. من به سازمان ملل آمدهام تا با مردم دنیا حرف بزنم و این ربطی به آمریکا ندارد ! مسأله آمریکا، مسأله دیگری است.