بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم

در ابتدا به همه‌ی برادران و خواهران عزیز و مسؤولان گرامی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، خوشامد عرض میکنم. بنده شخصاً این دیدار را در درجه‌ی اوّل، با این هدف قرار گذاشتم که اظهار ارادتی به این کانون و گردانندگان آن و شما کرده باشم؛ چون حقیقتاً در این چند سال - همان‌طور که آقای چینی فروشان فرمودند - من نگاهی از دور بر تلاشها و زحمات شما داشته‌ام.

بدیهی است که آن همه کارهای ظریف و کم‌مدّعا و در نقاط دوردست و آن همه احساس مسؤولیت، تنها با مخاطبانی که قاعدتاً اهل تبلیغ نیستند، به آسانی قابل دیده شدن از نزدیک هم نیست؛ چه برسد از دور ! لیکن از آنچه که شده و از آنچه که دیده میشود، میتوان آنچه را که از دور به چشم امثال بنده هم نمی‌آید، حدس زد.

به ‌هر حال من از زحمات یکایک شما عزیزان، بخصوص مدیران عزیز و گردانندگان کارها و دنبال کنندگان سیاستهای اصلی این کانون، حقیقتاً متشکرم و امیدوارم خداوند به شما توفیق دهد و بتوانید این مسؤولیت سنگینی را که طبیعت این کانون و نام آن و مسؤولیت پذیرفته‌ی آن بر