سرشار کرده است. استعدادهای این کشور، استعدادهای این آب و خاک و این فرهنگ و این تاریخ، به شماره نمی‌آید ! شما میتوانید و شایسته آن هستید که ملتی باشید که ملتهای دیگر از شما الگو بگیرند. در دوران حکومت طاغوتها، موانعی بر سر راه رشد و شکوفایی این استعدادها و پیمودن این راه وجود داشت؛ انقلاب عظیم شما مردم آمد و این موانع را برداشت. اسلام عزیز با نورافکنهای قوىِ آیات قرآنی، راه را روشن کرده است و شما در این راه، به حرکت درآمده‌اید و گامهای بلندی برداشته‌اید. دشمنانی هم در کمین شما هستند. اگر بخواهید میتوانید این راه را طی کنید؛ همچنان که تاکنون خواسته‌اید و بحمداللَّه توانسته‌اید. اگر بخواهید این راه را طی کنید، شرط اساسی این است که اوّلاً وحدت کلمه خودتان را حفظ کنید. ثانیاً از راهنمایی اسلام و قرآن، یک لحظه جدا نشوید. امام عزیزِ بزرگوار ما به رهنمودهای زمان حیات خود اکتفا نکرد؛ بلکه بعد از رفتن هم این وصیتنامه گرانبها را گذاشته است. عزیزان من ! اگر شما به وصیتنامه امام نگاه کنید - من به شما جوانان توصیه میکنم که مخصوصاً به این وصیتنامه مراجعه و مکرّر نگاه کنید - خواهید دید که از اوّل تا آخرِ آن دو نقطه درخشان وجود دارد و آن دو نقطه این است: اوّل تمسّک به اسلام و ارزشها و قِیّم اسلامی و استفاده از راهنماییهای اسلام که شما را به سعادت میرساند و راه را نشان میدهد و دوم اتّحاد و اتّفاق.

دشمن سعی میکند هر کسی را که بگوید « این ملت، دشمنی دارد و دشمنی در کمین اوست »، تخطئه کند ! میخواهند این‌طور وانمود کنند که نه آقا، چه دشمنی ؟ کدام دشمن ؟ حرفشان این است که شما ملت و