بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

اوّلاً به همه برادران و خواهران عزیز، هم مسؤولان عالیرتبه قوّه محترم قضاییّه و هم خانواده‌های گرامی و ارجمند شهدای عزیز حادثه تلخ هفتم تیر، خوشامد عرض میکنم و لازم میدانم در درجه اول، اخلاص و ارادت خودم را به ارواح طیّبه آن شهدای عالیقدر، مخصوصاً شهید مظلوم، شخصیت جلیل‌القدر و عزیز و کم‌نظیرمان، مرحوم شهید بهشتی ( رضوان‌اللَّه‌علیه ) عرض کنم.

خوب است همه به یاد داشته باشیم که این کشور، این انقلاب و این تاریخ، نجات‌یافته این مجاهدتها و این خونهاست. بدانیم که این انقلاب و این ملت و این کشور، بخصوص فعّالان این نهضت بزرگ، چه دشمنان خونخوار و بیرحمی در کمین داشتند و هنوز هم دارند. همانهایی که شهید بهشتی را از دست این ملت گرفتند، هنوز در دنیا هستند. همانهایی که آنها را کمک میکردند، هنوز هم میکنند. مبادا بعضی ساده‌دلیها یا احیاناً کج‌فکریها موجب شود که ما تصوّر کنیم دشمنیها و دشمنها تمام شدند؛ که این خطر بزرگی را تولید خواهد کرد. برای کسی که در مواجهه با دشمن است، هیچ خطری بالاتر از فراموش کردن دشمن نیست.

به‌هرحال، آنها به پاداش خودشان رسیدند. حقیقتاً مردن معمولی و در بستر، برای کسانی مثل شهید مظلوم ما - مرحوم شهید بهشتی - با آن