ملت، همان ملت عظیمی است که بنای نفوذ امریکا را در ایران ویران کرد و خاندان ننگین و فاسد پهلوی را از کشور بیرون راند. این ملت، همان ملت است. این ملت، همان ملتی است که هشت سال همه قدرتهای دنیا دست به دست هم دادند و از دشمن مهاجمش دفاع کردند تا شاید بتوانند او را به زانو درآورند؛ اما نتوانستند. این همان ملت است؛ این همان اسلام است؛ این همان انقلاب است. آن کسانی که خواب خوش دیدند که انقلاب تمام شد، بروند با دلخوشی خودشان، خوابشان را تعبیر کنند؛ اما واقعیت، واقعیت این ملت است. به همین خاطر است که بنده با بودنِ شما جوانان مؤمن و مردم مؤمن و خانواده‌های مؤمن در سرتاسر کشور، بحمداللَّه از اوضاع داخلی نگرانی ندارم.

البته آدمهای بددلی هم هستند؛ کسانی که از اوّل انقلاب هم دلشان با امریکاییها بود. سر سفره امام و انقلاب نشسته بودند، بعضی پستهای حسّاس را هم تصرّف کرده بودند؛ اما دلشان با امریکا بود. امام به پشتیبانی این ملت، دست اینها را قطع کرد. دست اینها قطع شده است، اما خودشان که نمرده‌اند؛ گوشه و کنار هستند و گاهی خیال میکنند که این ملت مرده است ! اشتباهشان این است. خیال میکنند که این ملت مرده است؛ صدایی بلند میکنند، سری بلند میکنند، شکلک زشتی درمی‌آورند؛ بعد هم از ترس، سر جایشان مینشینند ! قدرت، متعلّق به این ملت است. دولت، متعلّق به این ملت است. رئیس جمهور، از این ملت است. وزرا و مسؤولان کشور، از این ملتند. مجلس، متعلّق به این ملت است. قوّه قضاییّه، متعلّق به این ملت است. این ملت، ملت مقتدر و