داخل مدارسشان تعقیب میکنند - همه اینها به جای خود محفوظ - امّا خدای متعال آسایش و راحتی را از آن جمعِ آسایش و راحت‌طلب و ترسو باز گرفته است؛ چون فلسطین زنده است، چون ملّت فلسطین زنده است، چون جوانان فلسطین زنده‌اند. آنها خواستند که نقشه فلسطین را از روی نقشه عالم محو کنند. آنها خواستند اسم فلسطین را به فراموشی بسپارند. آنها خواستند ملّت فلسطین را در داخل ملّتهای دیگر حلّ و هضم کند و از بین ببرند، تا چیزی به نام فلسطین باقی نماند. آنچه اتّفاق افتاده است، درست بر عکس اینهاست.

ملّت فلسطین از سال ۱۹۴۸ تاکنون، به مراتب قوی‌تر، مصمّم‌تر و آگاه‌تر است و جمعیّت افزون‌تری دارد و شخصیّت‌های برتر در میانش بیشتر است. اگر آن روز در داخل خانه خودشان آن‌قدر ضعیف بودند که دشمن توانست بیاید دستشان را بگیرد و با اهانت آنها را از خانه بیرون کند، امروز ملّت فلسطین آن‌چنان است که جمعیّتِ چند میلیونىِ مجهّزِ صهیونیست‌ها را در داخل کاخهای خودشان، در داخل شهرکهای یهودی‌نشین خودشان و در داخل مزارع خودشان، از آسایش و امنیت محروم کرده است. همه چیز دارند؛ امّا امکان زندگی ندارند، آرامش و امنیت ندارند. این قرارداد برای این است که شاید بتوانند به وسیله دستهای فلسطینی خائن، این امنیت را برای خودشان به وجود آورند. چون تجربه کردند و خودشان نتوانستند، میخواهند بلکه به وسیله عرفات بتوانند به امنیت دست یابند ! امّا من عرض میکنم که ملّت فلسطین با صهیونیست‌ها دشمن است؛ با نوکران صهیونیست‌ها هم - هر چند یاسر