امروز جوامع بشری در اقصی نقاط عالم، به خاطر دوری از معنویت، دوری از حقیقت انسانیت، دوری از اخلاق و دوری از خدا، وضعی پیدا کرده‌اند که این همه پیشرفت مادّی هم نمیتواند آنها را خوشبخت کند. چرا ؟ مگر امروز بشر از همیشه ثروتمندتر و عالِمتر نیست ؟ مگر امروز بشر، بیش از همیشه با ابزارهای آسان کننده زندگی مواجه نیست ؟ پس چرا زندگی این قدر تلخ است !؟ چرا این همه اختلاف در عالم هست ؟ چرا این همه جنگ هست ؟ چرا این همه نامردمی هست ؟ چرا جوانان در ثروتمندترین کشورهای عالم، احساس خوشبختی نمیکنند ؟ آیا بشر برای خوشبختی چه چیزی لازم دارد که در اختیارش نیست ؟ جواب، یک کلمه است: بشر، پیام انبیا را کم دارد؛ بشر، نسخه آرامش بخش و آسایش‌بخش انبیا را در دست ندارد، یا به آن عمل نمیکند. بدبختیها این جاست. این قرآن، کاملترین نسخه‌ها را در اختیار دارد.

ما مردم ایران، به بخشی از این کتاب مقدّس عمل کردیم. چه کسی میتواند بگوید ما مردم ایران به همه اسلام عمل کرده‌ایم ؟ مگر میشود چنین ادّعایی کرد !؟ ما گوشه‌ای از اسلام را تمسّک کردیم، چسبیدیم و عمل نمودیم؛ نتیجه این شد که خودمان را از ذلّتِ متابعت استکبار، خلاص کردیم.

عزیزان من ! امروز در دنیا در قضایای مهمّ جهانی، حرف، حرفِ قلدران آمریکا و امثال آنهاست ! نگاه کنید ببینید دیگر ! در باب خاورمیانه، در باب افغانستان، اروپا، آمریکای لاتین و آفریقا، در باب اقتصاد و درباب نفت، حرف، حرفِ آنهاست. بسیاری از دولتها و ملتها از روی ناچاری، از