نکته مهمی در باب تبلیغ شما عزیزان هست که من عرض میکنم. البته در اهمیت تبلیغ، آنچه که لازم بوده است گفته شود، در این سالهای متمادی، در درجه اوّل بهوسیله امام بزرگوار ما و بعد بقیه دلسوزان و علاقهمندان و بزرگان و مَراجع معظّم تقلید و فضلای نامدار گفته شده و بر همه معلوم گردیده است که « تبلیغ » وظیفه اصلی روحانیون و علمای دین است. درس خواندن ما، فکر کردن ما، تحقیق کردن ما، یافتن نگینها و دُرهای ناب معارف اسلامی از گنجینه متون الهی، همه این کارهای ارزندهای که وظیفه یکایک ماست، مقدّمه تبلیغ دین خدا و تبلیغ حقّ است. تبلیغ، یعنی رساندن. اگر ما بتوانیم پیام خدا را به دلها منعکس کنیم و آن نور درخشنده را به جانهای پاک بتابانیم، وظیفه بزرگ خودمان را انجام دادهایم. این همان وظیفه پیامبران است. حتّی تشکیل حکومت اسلامی، جهاد فیسبیلاللَّه، مبارزات بزرگی که علمای دین و اولیای دین و انبیای الهی انجام دادهاند، به نحوی مقدّمه برای این هدف است که حقایق الهی به دلهای پاک برسد. ببینید حقایق دین و حقایق الهی چقدر مهم و حائز اهمیت است ! ما نباید این را دست کم بگیریم. این که بارها گفته میشود حقایق ناب را به مردم بدهیم، یا قبل از آن، حقایق ناب را خود ما کشف کنیم، برای این است. حقیقت ناب و اسلام ناب که امام بزرگوار برروی آن این همه تأکید میکردند، برای این است که ما این متاع را - که متاع ذهن مردم و متاع مغزها و متاع دلهاست - خالص، بدون غلّ و غش، بدون تقلّب و بدون کم