بیانات سال 77


اسلامی بر دوش ایمانهای ناب این ملتْ استوار است. بحمداللَّه این ایمان آن‌چنان باصلابت است که دشمن از دور هم آن را احساس میکند. هرچه هم نزدیکتر بیاید، صلابت این ایمان را بیشتر احساس میکند.

من به شما مبلّغان عزیز و به شما جوانان عزیز عرض میکنم که اقتدار این نظام، احساس اطمینان به وعده الهی، احساس سکینه این کشتی امن و امان و آرام را در دلها و جانهای مردم عمیق کنید. هرچه میتوانید، همان سکینه‌ای را که خدای متعال در زمان پیامبر، در جنگ بدر و در جنگ حُنین و در قضایای گوناگون، بر دلهای مؤمنین نازل کرد، با آیات الهی در دلهای مؤمنین مستقر کنید. دشمن میخواهد مردم را مضطرب کند. یکی از راههای سکینه و اطمینان، وحدت و الفت دلهاست. وحدت ملت، وحدت قشرهای مختلف، آشنایی دلها با یکدیگر و محبّت انسانها به هم، درست نقطه مقابل آن چیزی است که دشمن میخواهد القاء کند. دشمن میخواهد بگوید که مردم، مسؤولان، قشرها و جناحهای مختلف به خون هم تشنه‌اند. این واقعیت ندارد. هرکس امروز طوری عمل کند، طوری مشی کند و به گونه‌ای حرف بزند که معنایش این باشد که در بین قشرهای ملت اختلاف است و در بین جناحهای مختلف، اختلافهای عمیق و نفرت‌آور هست، یقیناً به دشمن کمک کرده است و یقیناً خدمت به دشمن است. بعضیها ساده‌لوحانه عملشان، حرف و اظهاراتشان این‌گونه است ! البته اختلاف سلیقه، اختلاف مذاق - همان‌طور که امام بارها میفرمودند - مثل اختلاف دو هم‌مباحثه‌ای است که سرِ یک مسأله با هم اختلاف دارند. مباحثه است؛ با هم میگویند، بحث میکنند، دعوا میکنند؛

«13»