بسم‌اللَّه الرّحمن الرّحیم‌

به همه ملت بزرگ ایران و به همه مسلمانان عالم، بخصوص به شما حضّار عزیز که لطف کردید، تشریف آوردید و این مجلس با صفا و نورانی و صمیمی را تشکیل دادید، تبریک عرض میکنم؛ به‌ویژه به خانواده‌های معظّم شهیدان عزیز و مسؤولان خدمتگزار و دلسوز و بسیجیان عزیز و سربازان گمنام امام زمان علیه‌السّلام که در بین جمعیت تشریف دارید. امیدوارم این عید بزرگ بر همه دنیای اسلام و بر ملت ما و بر یکایک شما عزیزان مبارک باشد و مبارک وقتی خواهد بود که ما از این فرصت هم برای خود سازی استفاده کنیم.

در اسلام همه چیز مقدّمه خودسازی انسان است. همه فرائض، احکام، تکالیف، واجبات، اجتناب از گناهان و نوافل و مستحبّات و احکام اجتماعی و فردی، همه و همه مقدّمه حیات طیّبه است؛ مقدمه زنده شدن انسان با روح انسانی است؛ مقدمه عروج انسان از عالم بهیمیّت و حیوانیّت و توحّش است. اگر بشر تحتِ تربیت الهی - که با اراده خود او قابل تحقّق است - قرار گیرد، این حیات طیّبه در نفس او به وجود خواهد آمد و محیط را هم طیّب و طاهر خواهد کرد و اگر این تربیت الهی نباشد و عزم و اراده‌ای را که انسان برای پیمودن راه خدا با آن، احتیاج دارد از دست بدهد و خود را در دست هواها و هوسهای بشری رها کند، در حدّ حیوانیّت باقی خواهد ماند و حیوانی خطرناکتر از حیوانهای دیگر خواهد