من ممنوع نیست. این‌که برنامه‌ها چگونه است، اطّلاعی ندارم؛ لیکن چنین شاعری به این شکل واقعاً من سراغ ندارم.

این را هم شما بدانید که بعضیها اسمشان بزرگ است؛ در حالی که خودشان چندان عظمتی ندارند و شعرشان خیلی دارای اهمیت نیست. اگر پای نقد به میان آید و بدون جنبه‌های شعاری، سره و ناسره در جزئیات مطرح شود، آن وقت معلوم میشود که بعضی فقط ادّعا دارند ! من غالباً از این شعرهای معاصر بی‌اطّلاع نمیمانم. بعضی از حضراتِ شاعر، شعر میگویند و ادّعا میکنند که « ما چنین هستیم، ما چنان هستیم؛ ما در این کشور ریشه شعریم !» در حالی که ما میدانیم چنین چیزی نیست. آن زمان که وقتِ گُلِ کارِ آنها بوده، درجه دو بودند؛ بعضیهایشان درجه سه بودند؛ از اینها بهتر در این کشور خیلی بودند.

شعر معاصر را باید کار کرد. شما در غزل، بهتر از « رهی معیری » در زمان خودش، هیچ کس دیگر را پیدا نمیکنید. « رهی » همان نسل متصّل به امروز است. مرحوم « امیری فیروزکوهی » هم همین‌طور. اینها همان شعرای برجسته‌اند. یا مرحوم « غلامرضا قدسی »، یا همین آقای « قهرمان » که الان در مشهد است و شاعر غزلسرای بسیار خوبی است. یا مثلاً آقای « صاحبکار » در مشهد که شاعر غیر مشهوری است، ولی غزلهایش خوب و ممتاز است. یا مثلاً در کرمانشاه آقای « بهزاد ». اینها برجستگان شعر این دوره‌اند. جوان شاعرِ امروز، شاعر بهتر از اینها واقعاً نمیتواند پیدا کند.