بیانات سال 78
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
در ابتدا به همه‌ی میهمانان عزیز جمهوری اسلامی که از کشورهای دیگر تشریف آورده‌اند و همچنین به همه برادران و خواهران عزیزی که از نقاط مختلف کشور برای شرکت در مراسم بزرگداشت امام بزرگوار به تهران آمدند، خوشامد عرض میکنم. اگرچه ملت ما در این ده سال همیشه یاد امام بزرگوار را گرامی داشته است، ولی امسال این تجلیل و بزرگداشت، عمومیتر و گسترده‌تر است.
نکته‌ای که در این‌جا باید مورد توجّه باشد، این است که تجلیل از امام بزرگوار ما فقط به‌عنوان یک قدردانی و تجلیل از گذشته نیست، بلکه به معنای اصرار و پافشاری بر آن خطّ و راهی است که امام بزرگوار با انقلاب خود، با قیام خود، با سیره خود، با درسهای خود، با وصیتنامه خود، برای ملت ایران و همه مسلمانان عالم باقی گذاشت. امام به‌عنوان یک الگو، به‌عنوان یک معلّم، به‌عنوان یک رهبر، در ذهن ما و در واقعیت جامعه ما حضور دارد. جسم او نیست، اما فکر او هست، راه او هست، درس او هست و این درس، همان چیزی است که ملت ایران و همه مسلمانان عالم به آن احتیاج دارند؛ دیروز هم احتیاج داشتند، امروز هم