مربوط به قشر دانشجو بوده است؛ یک قشر مغتنم در جامعه ما و فرزندان برگزیده این خانواده. در واقع این طور است دیگر؛ دانشجو جزو بچه‌های برگزیده این خانواده بزرگی است که اسمش ملت ایران است. طبعاً وقتی نسبت به اینها حادثه‌ای انجام میگیرد، انسان بیشتر جریحه‌دار و ناراحت میشود. ثالثاً در محیط دانشگاه بوده؛ چون خوابگاه هم جزو محیط دانشگاه و کوی دانشگاه، مال دانشجویان است. رابعاً شب و وقت استراحت و محیط امن و امان زندگی بوده است. بالاخره از این قبیل علل و موجباتی هست که هرکدام جداگانه و به تنهایی موجب میشود که این حادثه را برای انسان واقعاً به حالت بد و تلخ و زشت درآورد. حقیقتاً هم تلخ بود. طبعاً وظایفی هم بر دوش همه است؛ حالا عده‌ای هم کارهایی میکنند. باز همین امروز هم به یکی از آقایان - مسؤولین بلند پایه - که این جا بودند، مجدّداً تأکید کردم که دنبال کنند، بلکه ان‌شاءالله بتوانیم وظایفی را که در این قضیه بر دوش ماست، انجام دهیم. خوب؛ این یک دید نسبت به حادثه است. از این عبور میکنیم؛ چون از روزی که این حادثه اتّفاق افتاده، همه‌اش درباره این صحبت میشود. من هم که صحبت کردم، درباره همین صحبت کردم. دیگران هم درباره همین صحبت کردند. میدانید دیگر، دیدگاههای مختلفی در این حادثه هست؛ یکی میگوید کارِ که بود، یکی میگوید توطئه بود. کسانی که نظرات گوناگونی دارند، همه با این نوع دید به حادثه نگاه کردند.

«2»