فشارها و شکنجههاى جهنّمى و سلّولها و زندانهاى تاریکِ اداره شده به وسیلهى کارشناسان اسرائیلى، پیروز شد و روحانیت و عناصر مؤمن و انسانهاى فداکار توانستند این سیل خروشان عظیم افکار و عواطف مردم را برانگیزند و آنها را به صحنه بکشانند. نتیجه چه شد ؟ نتیجه این شد که رژیمى که وابستهى به امریکا بود و از همهى رژیمهاى دیگر، بیشتر تحت حمایت نظامى و سیاسى و همه جانبهى امریکا بود، به وسیلهى این مردم ساقط شد و علىرغم میل آنها، پرچم اسلام، پرچم قرآن، پرچم دین و پرچم حمایت از حقوق انسان در این کشور برافراشته گردید. بیست سال از این پیروزى مىگذرد. در تمام این بیست سال تا امروز، دو خصوصیت بزرگ بر این حرکتِ عظیم ملت ایران وجود داشته است. خصوصیت اوّل، دشمنى همهى عناصر ظالم و بدخواه و فاسد در هر نقطهى دنیا با این نظام است. اگر ما به عنوان دشمن و به عنوان یک نماد خارجى و سیاسى دشمن، اسم امریکا را مىآوریم، معنایش این نیست که در میان مفسدان و بدخواهان و کوتهنظران و سوءاستفادهچیها و قلدران عالم، براى ملت ایران و این حرکت آزادیبخش عظیمِ این ملت، دشمنان دیگرى وجود ندارند؛ چرا، هر جایى و در هر نقطهاى از دنیا که انسان شیطان صفتى هست، با این انقلاب بد و با این ملت دشمن است. این یک خصوصیت که همهى شیطانصفتها و شریرها و اشرار با این انقلاب بد بودند؛ هر کار هم توانستند کردند و به خیال خودشان هر لطمهاى توانستند