نمیگرفته است ! اصلاً یادشان نبود که ایذهای، بلوچستانی، جنوب خراسانی و منطقهی محرومی هست ! به یاد اینجاها نمیافتادند. هرگز یک استاندار به مناطقی از این قبیل مسافرت نمیکرد ! مردم به حساب نمیآمدند. همانطور که اشاره کردم، اگر میخواستند با این منطقه حرف بزنند، با چند نفر خوانینی که به مردم ظلم و در مقابل آنها کرنش مینمودند، صحبت میکردند ! با مردم کاری نداشتند. نظام جمهوری اسلامی، این صفحه را بهکلّی برگردانده است. در نظام جمهوری اسلامی، عزیزانِ بیجهت، جایی ندارند. انسانها، آحاد و تودهی مردم، همین مجموعههای عظیمی که عواطف انسان و کار و ابتکار متعلّق به اینهاست، حق هم حقّ اینهاست. اگر کشور بخواهد به جایی برسد، به دست اینها خواهد رسید. مخاطبان نظام جمهوری اسلامی، همین تودهی مردمند. ما این کار را توانستیم بکنیم و خدای متعال را شاکریم.
فرهنگ سلطنتی و طاغوتی، فرهنگ بیاعتنایی به آحاد مردم و فقط توجّه کردن به اشخاصی که خودشان را بدون جهت یک سر و گردن از مردم بالاتر میگرفتند - نه بهخاطر علمی، نه بهخاطر هنری؛ فقط بهعنوان رئیس و خان و بزرگتر و ریشسفید - از بین رفت. جمهوری اسلامی برای انسان بهعنوان انسان، ارزش قائل است و در میان انسانها هرکسی که ایمان و