از گزارشها اینطور فهمیده و استفاده شد که امکانات ورزشی و فرهنگی هم در این منطقه، کم است. البته باید به اینها رسیدگی بشود. یک نکتهی دیگر هم به شما عرض کنم: عزیزان من ! در این مناطق عشایری که خصلتهای خوب انسانی فراوان است، یک خطر وجود دارد و آن خطر تعصّبها و اختلافات قبیلهای نسبت به یکدیگر است؛ یعنی تیرههای مختلف با تعصّبات قبیلهاىِ خودشان موجب بروز اختلاف و دلخوری با یکدیگر شوند. مراقب باشید به این سمت سوق داده نشوید. یکی از خصوصیّات رژیم طاغوت همین بود که بین قبایل، بین عشایر و بین تیرههای مختلف، ایجاد اختلاف میکرد تا با درگیریهای آنها خودش را از محوطهی درگیری خلاص کند ! آنها را به خودشان سرگرم میکرد و غالباً در بین عشایر، اختلافات و جنگهای منطقهای و عشیرهای به راه میافتاد. اگر کسی دنبال میکرد، ریشهی آن اختلافات، در خود دستگاه بود ! میخواستند سرگرم کنند. سیاستِ نظام اسلامی، رفع اینگونه اختلافات و ایجاد وحدت کلمه است. ما اگر میگوییم که در سطح کشور باید ملت ایران همسخن و متّحدالکلمه شوند و باید در سطح دنیای اسلام مسلمین متّحد شوند، برای همین