بیانات سال 78
هرچه ما در دنیا تخطّی مشاهده میکنیم و فساد و انحطاط و انحراف از جاده انسانیت میبینیم، به خاطر این است که این مرزها به هم ریخته است؛ حرفهایی میزنند، برطبق آن حرفها عمل نمیکنند؛ ادّعایی میکنند، علناً برخلاف آن ادّعا رفتار میکنند؛ ادّعای حقوق بشر و بوق دعوی حقوق بشر آنها گوش همه را کر میکند؛ اما در مقابل چشم همه، هواپیماهای اسرائیلی میآیند و مردمِ بیپناه لبنان را بمباران میکنند و چقدر انسانهای بیگناه را میترسانند، یا مجروح میکنند، یا به قتل میرسانند و چشمهای ناظر جهانی همین‌طور بیتفاوت نگاه میکنند ! قول بدون عمل؛ ادّعای دروغ ! لذاست که از دید صاحب‌نظرانی که امروز مسائل دنیا را با دقّت زیرنظر دارند - حتی غیرمسلمان - آینده برای نظامهای مادّی دنیا، آینده روشنی نیست؛ آینده برای کسانی که در راه خدا حرکت نمیکنند، آینده تیره و مبهمی است: تعارضهای انسانی، تعارضهای جغرافیایی، گسترش فقر و محرومیت در سرتاسر دنیا، گرفتاری آن کسانی که ثروتهای دنیا را برای خودشان جمع کرده‌اند، نابودی و تباهی نسلهای گوناگونی که امروز