بیانات سال 78
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
اوّلاً از شما جوانان - پسران و دختران عزیز - صمیمانه و از ته دل متشکّرم؛ به‌خاطر این که با تلاش خودتان و جدّیت و کوششی که نمودید، دلهای زیادی - از جمله دل بنده - را در کشورمان شاد کردید. من هر یک از این خبرهایی را که الان آقای دکتر « حدّادعادل » گفتند - هم این برندگان المپیادها، هم این مسابقه روباتها، و هم بقیه مسابقاتی که بوده است - در روزنامه خواندم یا شنیدم، صمیمانه و عمیقاً خوشحال شدم. من معمولاً نام و عکس بچه‌هایی را که در آزمون سراسری اوّل میشوند نگاه میکنم و از اسمها و چهره‌هاواقعاً لذّت میبرم. وجود شما و تلاشتان مایه خوشحالی بنده و میلیونها نفر مثل من در این کشور است و از این جهت از شما صمیمانه تشکّر میکنم. ان‌شاءاللَّه هم شما و هم دیگران، بتوانید این خرسندیها و خوشحالیها را بازهم برای کشور و ملت و دوستدارانتان به بار آورید.
همچنین از دوستان عزیزی که به شما کمک کردند تا بتوانید از لحاظ علمی تلاش کنید - چه در دانشگاهها، چه در دبیرستانها و چه در مراکز علمی دیگر - و شما را پشتیبانی کردند، برایتان تمرین گذاشتند، معلم و کتاب فراهم نمودند و فرصت مطالعات و تحقیقات به شما دادند تا این استعدادها شکفته شد، عمیقاً و صمیمانه تشکّر میکنم. روزگار زیادی بر ما