بیانات سال 78
البته - خوشبختانه - شما آن روزها را ندیدید؛ شما امروز را میبینید که بحمداللَّه حرکتی شده و پیشرفتی کرده‌ایم. آن روزهای قبل از انقلاب، حقیقتاً محیط علم و صنعت و پیشرفت و امثال اینها، برای هرکسی که مطّلع میشد، گریه‌آور بود. اگر احیاناً کسی هم پیدا میشد که دارای استعداد خوبی بود، چاره‌ای نمیدید جز این‌که بلند شود از این جا برود ! سوداگران مغزها، مغزهای برجسته و فعّال را به کشورهای خودشان می‌بردند و کشورهایی چون کشور ما را از این مغزها خالی میکردند؛ در واقع به آنها کمک میشد. ما یک عقب‌ماندگی داریم که این را ان‌شاءاللَّه باید شما جبران کنید؛ یعنی این نسل شما، این زحمت و این مسؤولیت را بردوش دارد که جبران کند. قدری حرکت را سریع کنید و این کار علمی را دنبال بگیرید. حالا که معلوم شد شما بحمداللَّه استعداد خوبی دارید، آن را به کار بیندازید. مطمئنّاً در آینده نه‌چندان دوری ثمرات شیرینش دیده خواهد شد؛ هم شما خودتان خواهید دید، هم ان‌شاءاللَّه کشور مشاهده خواهد کرد. باید بکوشیم تا بتوانیم کشور را از لحاظ علمی از دیگران بینیاز کنیم. البته علم چیزی نیست که هر کشوری بگوید من از مردم دیگر بینیازم؛ نه. علم داد و ستدی است. اگر درهای علم مدّتی در یک کشور بسته شد و از دیگران استفاده‌ای نکرد، آنچه هم که در درون خودش از استعداد هست، از بین خواهد رفت؛ یعنی سرکوب