بیانات در دیدار جمعی از زائران کربلا
خداوند از شما قبول فرماید ( ۱ ) و این سفر را بارها قسمت کسانى کند که آرزومند و علاقهمند هستند.
آنجا کعبهى دلهاست. همان نقطهاى که روزى تصوّر مىشد همه چیز در آنجا دفن شد؛ اصالتها، حقیقتها، ارزشها، و همهى جلوههاى اسلامِ نابِ پیغمبر از میان رفت و تمام شد، امروز ببینید چطور دلهاى مردمِ دنیا را به خودش جذب کرده است ! این، نه به صورت ایمان و باور، بلکه به صورت عشق است. از ایران، عربستان، هندوستان و از اقطار عالم، انسانهایى، با اشتیاق، به آنجا مىروند. پس، معلوم مىشود که دستهاى مادّى، هیچ وقت نمىتوانند اصالتها را دفن کنند. اگر مردمى، ضعیف و بىعرضه باشند و جلو چشم آنها اخفا و کتمانى انجام گیرد، چوب بىحمیّتى و بىهمّتى خودشان را خواهند خورد. لکن خداى متعال، انسانهایى را برمىانگیزد، که خواهند توانست از آن اصالتها استفاده کنند.
از وقتى که حادثهى کربلا اتّفاق افتاد، تا آن زمانى که مردم، گروه گروه، براى زیارت رفتند، این دایره، همینطور وسیع شد. به خلاف وضع طبیعى عالم، که شما وقتى سنگى را در آب