اغلب جاها یکسان است - با تفاوت فرهنگها و تاریخها و زیرزمینههای هر کشوری و هر ملتی و هر مجموعه انسانی - لیکن مشترکاتی بالاخره در همه جا هست. آن چیزی که من در مورد کشور خودمان میتوانم بهعنوان ویژگیهای حرکت دانشجویی از قبل از انقلاب تا اوان انقلاب و از اینجا به بعد عرض کنم، خصوصیاتی است که ذکر میکنم: خصوصیت اوّل، آرمانگرایی در مقابل مصلحت گرایی است؛ عشق به آرمانها و مجذوب آرمانها شدن. انسان وقتی که در محیط تلاش و کار معمولی زندگی قرار میگیرد، گاهی موانع جلوِ چشم او را میگیرد؛ آرمانها را دور دست و غیرقابل دستیابی به انسان نشان میدهد و این خطر بزرگی است. گاهی آرمانها فراموش میشوند. در محیط جوان، آرمانها محسوس، ملموس، زنده و قابل دسترسی و دستیابی است؛ لذا برای آنها تلاش میشود. خودِ این تلاش، تلاش مبارکی میشود. خصوصیت دوم، صدق و صفا و خلوص است. در حرکت دانشجویی، کلک، تقلّب، حیله و شیوههای غیرانسانیای که معمولاً در محیطهای زندگىِ رایج به کار میرود، کمرنگ است و یا بهطور طبیعی نیست. در محیط معمولی زندگی، در محیط سیاست، در محیط تجارت و در محیط بده بستانهای اجتماعی، هر کس هر حرفی که میزند، مواظب است ببیند از این حرف چه گیرش میآید و چه از دست میدهد. حالا بسته به این است که چقدر زرنگ،