بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم

از این‌که دوستان عزیز و اعضای این شورای محترم، صرف وقت میکنند و این جلسات تشکیل میشود، خیلی متشکّرم و همان‌طور که آقای « خاتمی » فرمودند، در مواردی تصمیمات خوبی هم گرفته میشود، اگر چه که ایرادها و اعتراضها و نقدهایی هم بر مجموعه‌ی کار شورا وارد است.

این ایرادهایی که من اشاره کردم، قبل از آن‌که از ناحیه‌ی افرادی از بیرون این شورای عالی متوجّه این شورای پربرکت و مفید شود، از سوی بعضی از افراد خود این شورا وارد میشود. در طول این یک سال گذشته - یعنی از جلسه‌ی قبلی که ما خدمت آقایان بودیم و مطالبی راجع به فرهنگ و مسأله‌ی دانشگاهها و تدیّن و امثال آن عرض کردم تاکنون - چند نفر از اعضای محترم این شورا و مرتبطین به آنها نامه‌هایی به من نوشتند و تذکّراتی دادند که مضمون همه‌ی آنها گله‌ی این عزیزان و بزرگواران از پیشرفت کار شوراست. البته همان‌طور که جناب آقای خاتمی اشاره کردند، درست است، من هم از نقد استقبال میکنم و نقد را وسیله‌ی تکامل میدانم؛ لیکن معتقدم خودِ شورای عالی، بهترین مرجع است برای این‌که نسبت به عملکرد خود - آن‌جایی که اعتراض است؛ چه اعتراض دیگران، چه اعتراض عناصر اصلی خودش - رسیدگی کند. بعضی از آقایانی که معترض هستند، بیست سال است - از اوّل ولادت این شورا و قبلش ستاد - که با آن همراه و جزو آن بوده‌اند. در هر حال بایستی

«1»