بیانات سال 78
من این جمله‌ای را هم که بارها به مسؤولان عرض کرده‌ام، در پایان عرایضم عرض کنم: شما که مسؤول هستید و بخشی از بودجه در اختیارتان است، در صرف و خرج بودجه هم باید خیلی دقّت کنید. یکی از مشخّصه‌های تقوای شما همین است. این‌طور نباشد که ما هر اقدامی که میخواهیم بکنیم که مستلزم هزینه‌ای است، به این اکتفا کنیم که این اقدام، اقدام مفیدی است. این کافی نیست. صرف مفید بودن این کار، کافی نیست برای این که ما این هزینه را بکنیم. در شرایط کنونىِ ما، باید اولویّت داشته باشد. بدون اولویّت، هزینه کردن جایز نیست. بعضیها در محیط کارشان و در دفترشان بعضی کارها را میکنند؛ بعضی سمینارها و بعضی از اجتماعات و دعوتها و مهمانیها و سفرها را برگزار میکنند؛ بلاشک اینها فوایدی هم دارد؛ اما این فایده داشتن کافی نیست. در حالی که درآمدهایمان محدود و نیازهایمان بسیار زیاد است، باید اولویّتها را رعایت کنیم. به‌هرحال، امیدوارم که خدای متعال به بنده حقیرِ ضعیفی که بار مسؤولیت سنگینی بر دوش دارم و این توصیه‌ها را به شما میکنم و همچنین به یکایک شما مسؤولان، از بالا تا پایین و در همه بخشها، توفیق دهد که بتوانیم