مبلّغ، با زبان خود، با دل خود، با جان خود، با روح خود، با همّت خود و با روشنبینی خود حرکت میکند.
همین چارچوبی که الان آقای بوشهری فرمودند - که خیلی هم خوب تنظیم شده بود - همین چارچوب مورد قبول ماست. مبلّغان با همین روش، با همین شیوه، با همین روحیه، با همین اهداف باید حرکت الهی خود را ادامه دهند. انقلاب هم همینطور پیروز شد. بیشتر شما جوانان، آن روزها را درک نکردهاید. آن روزها هم مبلّغان دینی - همین طلبههای بینام و نشان و بیادّعا و بیتوقّع - رفتند اطراف عالم اسلام را، اطراف کشور را، روستاها را، شهرها را، مسجدها را، محلّات را، داخل خانهها را روشن کردند. هرجا رفتند، چراغی از آن خورشید فروزانی که مرکز همه این شعاعها بود - یعنی امام بزرگوار ما؛ و او خود شعلهای از خورشید فروزان اباعبداللَّهالحسین علیهالصّلاةوالسّلام بود - روشن کردند و همه جا نورباران شد. دلها که روشن شد، جانها که آگاه شد، جسمها و زبانها به حرکت میافتد و ارادهها کار میکند. امروز هم همینطور است، فردا هم همینگونه است؛ منتها در هر زمانی، هنر مبّلغ دین این است که مخاطب را با آنچه که نیاز اوست، آشنا کند. بنابراین، نیاز زمانه را باید شناخت.
من در بین فرمایشهای حضرت ابیعبداللَّه الحسین علیهالصّلاةوالسّلام - که هر کدام نکتهای دارد و من به شما عزیزان عرض میکنم که به منظور بیان گفتارهای گویا و روشنگر برای مردم، از کلمات این بزرگوار باید حدّاکثر استفاده بشود - این جمله را مناسب مجلس خودمان