عزیزان من ! این بیست سالی که با دهه فجر سال ۱۳۵۷ شروع شد، تا امروز، بیست سال افتخارات و درخشندگیهای ملت ایران از یک طرف است و رنجهایی که بر ملت ایران تحمیل کردند، از طرف دیگر است. این رنجهایی که بر ملت ما تحمیل شد - که یکی از آنها، جنگ هشت ساله و محاصره اقتصادی و محاصره سیاسی و تبلیغی و فشارهای گوناگون در طول این بیست سال تا امروز بود - برای چه بود ؟ استکبار و محافل قدرت طلبِ جهانی و سرمایه‌داران بزرگی که بر خیلی از کشورهای غربی حاکم هستند، از جان ملت ایران چه میخواهند ؟ این سؤال مهمّی است. من به شما عرض میکنم که عامل اصلی این دشمنیها، عبارت از این بود که ملت ایران در عمل و زبان به همه نشان داد و گفت که میخواهد زیربار سلطه بیگانگان نباشد؛ چون این ملت، رنج تسلّط بیگانگان را سالهای متمادی تحمّل کرده است. خیلی از این بدبختیهای امروزِ ملت هم ناشی از همان دوران تسلّط بیگانگان است. وقتی یک دولت و یک قدرت بیگانه بر ملتی مسلّط شود، به هیچ چیز او رحم نمیکند؛ نه به دنیایش، نه به دینش، نه به شرفش، نه به ناموسش، نه به سرمایه‌ها و ذخایر ملیاش، نه به نفتش، نه به نیروی انسانیاش. اینها را، هم غارت و هم تخریب میکنند. همان تخریبهاست که امروز ملت ایران رنجِ دنباله‌های آن را میکشد.

ملت ایران در انقلابِ خود یک حرف بزرگ زد و آن حرف این بود که ایران و ایرانی نمیخواهد دیگر زیربار سلطه بیگانگان برود - این بیگانگان، میخواهد امریکا باشد؛ میخواهد انگلیس

«2»