بیانات سال 78
خواهد شد که در داخل مردم بیایند و این جوانان بیگناه و فرزندان این مردم را در معرض تندباد ناامنی بگذارند و نظام اسلامی هم بایستد و تماشا کند؛ مگر چنین چیزی ممکن است ؟! اگر دشمنان خیال میکنند که با ایجاد ناامنی و تشنّج در این کشور خواهند توانست در ارکان این نظام نفوذ کنند، بدانند این آرزو را به گور خواهند برد.
نکته سوم در باب وظایف ما مسؤولان است. در درجه اوّل، خود این بنده حقیر، بعد هم مسؤولان دولتی، نمایندگان مجلس، مسؤولان قضایی و دیگران وظیفه دارند. اقدام مردم باید پاسخ داده شود. برای مردم دو چیز در درجه اوّلِ اهمیت است؛ یکی مسائل زندگی آنهاست که برایشان خیلی مهمّ است، و دوم مسأله دین و ارزشهای اسلامی درنظر آنهاست. مردم حق هم دارند. طبقات ضعیف و مستضعف مردم گرفتاریهای زیادی دارند. بعضیها باید این بحثهای سیاسىِ تشنّج‌آور را رها کنند و به کارهای اساسی و عملی بپردازند؛ مردم از مسؤولان این انتظار را دارند. مرتّب دعوای سیاسی میشود. انتخابات بود، تمام شد؛ این اختلافات، این دو