بیانات سال 79
مسلط کردید و آنها پدر این ملت را درآوردند، شما اعتراف میکنید که بله، ما آن وقت این کار را کردیم ! « آن وقت ما این کار را کردیم »، به درد امروز چه میخورد !؟ کسی بزند فرزند و عزیز انسان را نابود کند، بعد هم بگوید ببخشید ! اینها ببخشید هم نمیگویند ! امروز نمیگویند ما معذرت میخواهیم. فقط اعتراف میکنند ! شما کودتای ۲۸ مرداد را راه انداختید؛ بعد از آن، سالهای متمادی این کشور را اسیر ظلم و فساد کردید؛ حال میگویید که بله، ما کردیم ! این اعتراف شما نسبت به آن روز، به درد امروز ما چه میخورد !؟ من حالا میگویم که ممکن است بیست سال دیگر، بیست‌وپنج سال دیگر، یک وزیر دیگر امریکایی بیاید و اعتراف کند که بله، ما در فلان اوقات - یعنی همین سالهایی که ما زندگی میکنیم - علیه ایران این توطئه را چیدیم؛ این حرکت را کردیم؛ این کار خلاف را انجام دادیم؛ دشمنانشان را این‌طور تجهیز کردیم؛ در داخل، مخالفانشان را این‌طور سازماندهی کردیم و ... بعد از آن که سالها از جرم و جنایت گذشته است و امروز هم شما به جنایاتِ شبیه آن سالها اشتغال دارید، اعتراف به چه درد ملت ایران میخورد !؟ شما در بیاناتتان دو کلمه میگویید که ایران دارای ملت بزرگ