دیگر لذایذ نیست. در آخر عمر، در فصلانحطاط عمر، در فصل ضعف قوای جسمانی و بقیه قوای موجود بشری، دلبستگیای به حیات نیست. آنچه بنده دارم - جان و آبرو - مال این راه است؛ مال هم که الحمدللَّه ندارم.
بنده به این مسؤولیت کنونی هم هیچ دلبستگیای ندارم. ممکن است بسیاری از شما این را ندانید، اما در این جمع خیلیها هستند که میدانند. بنده به این مسؤولیت فعلی هیچ دلبستگیای ندارم، جز به عنوان انجام وظیفه. الان هم که مشغولم، فقط به خاطر انجام وظیفه است؛ از روز اول هم همینطور بود. از آن روزِ مجلس خبرگان، آقایان که رأی دادند، با مقاومت و امتناع و مخالفت جدّی و پیگیر خود بنده مواجه بودند؛ منتها وقتی مسؤولیت آمد، گفتم: « خذها بقوّة ». آدمی نیستم که اگر مسؤولیت بر دوش من گذاشته شد، بخواهم درباره انجام این مسؤولیت، ضعف نشان بدهم؛ نه، این وظیفه من است و این وظیفه را به فضل الهی و به توفیق و هدایت او انجام خواهم داد.