میخورند؛ سختی و شدّت نشان دهند، بهگونهای میخورند؛ مذاکرات سازش را دنبال کنند، بهگونهای ضربه میبینند؛ متوقّف و تعطیل کنند، بهگونهای ضربه میبینند. این قلاّب، گیر کرده است. بنابراین، آنها آسیبپذیرند و نظام جمهوری اسلامی مستحکم است.
این موضعگیریها، این تحلیلها و این نگاه، ناشی از چیست ؟ اگر بنده و نظام جمهوری اسلامی و دستگاههای تصمیمگیر در جمهوری اسلامی، این مواضع را اتّخاذ و اعلان میکنند، ناشی از چیست ؟ ناشی از یک رؤیت سیاسی صرف است ؟ نه. این ناشی از نگاه دین است. اینجا، منتقل میشوم به مسأله و بخش سوم.
عزیزان من ! عدّهای از روی کجفهمی یا از روی غرض، اینطور وانمود میکنند که دین عبارت است از یک سلسله ممنوعیتها و محدودیتها - بکن، نکن؛ بخور، نخور - دین را اینگونه معرفی میکنند. دین این است !؟ این غیرمنصفانهترین و عامیانهترین نگاه نسبت به هر دینی، بخصوص دین اسلام است. معرفت روشن، شادابی ناشی از ایمان، حرکت برخاسته از معرفت، به کار انداختن روح خردمندی و آن وقت جهانبینی روشن و شفّاف نسبت به همه پدیدههای