بیانات سال 79
بعد به اینجا مى‌رسد :« یل اسدى گون دوتولدى ظلمت فضایه گلدى ».
مایه‌هاى مرثیه‌اى این شعر در اوج است. در این گوشه‌ى اردبیل، تاج‌الشعراى اردبیل است؛ اما اگر مردم و ادباى کشور مى‌فهمیدند، مى‌شد تاج‌الشعراى کشور. این میزان مایه‌ى شعرى در افراد، بسیار باارزش است. امروز هم بحمدالله چنین افرادى وجود دارند. امروز عصر من در بین جوانها یک بیت شعر از یکى از شعراى معاصر اردبیل ( ۲ ) خواندم:
اوزونده غم تب و تابین گوره‌نمیرم یا رب
گوزونده ژاله حُبابین گوره‌نمیرم یا رب
که از لحاظ غزلى واقعاً برجسته است. من یک بیت هم از آقاى شاهى یادداشت کرده‌ام. ایشان مى‌گویند:
گرک ظهور اده حق سجع و وزن و قافیه دن
وگرنه شاعر و شعر و شعاره عار اولسون
وقتى من این گنجینه‌ى ادبیات را باز مى‌کنم، با خودم مى‌گویم: پروردگارا ! ما چگونه مى‌توانیم از این گنج، در راه اعلاى حق، ترویج اسلام، نشر معارف اسلامى و استحکام نظام جمهورى اسلامى استفاده کنیم ؟