بیانات سال 79
نیست؛ آن، کار اهل حکومت است؛ وظیفه‌ى خودشان را باید انجام دهند؛ آنها هم وظایفى دارند؛ حتماً باید انجام دهند؛ اما اهل علم و سردمداران دین و پرچمداران دین در این قضایا باید وارد میدان علمى شوند؛ حرف را بحث کنند، بشکافند، رسوایى حرف را روشن کنند؛ که به دنبالش رسوایى صاحب حرف خواهد بود. « لا ینتشر الهدى الّا من حیث انتشر الضّلال »؛ این از کلمات مرحوم سید شرف‌الدین رضوان‌اللَّه‌تعالى‌علیه است. آنها ضلالت را چگونه منتشر مى‌کنند ؟ از همان راه، هدایت را باید منتشر کرد. همان‌گونه که آن جاهل یا مغرض - حالا ما قضاوت نمى‌کنیم؛ چون هر دو نوعش ممکن است - وارد میدان شده است و معارف غلط را، معارف سست را، معارف بى‌ریشه و غیر فنّى را با نامهاى مختلف وبا عناوین مختلف به خورد افراد داده است، همین‌طور بایستى اهل علم و اهل دین وارد شوند و معارف اصیل را، معارف ناب را، غلط بودن آن فکر را بیان کنند.
نباید گمان کرد که در بین حوزه‌هاى علمیه کسانى که بتوانند این کارها را بکنند، نیستند؛ نه. بحمداللَّه در بین این جوانها و این فضلاى ما زیادند؛ بسیار هستند که مى‌توانند این کار را بکنند. البته ممکن است یک نفر قدرت تحقیق داشته باشد، اما قدرت بیان نداشته باشد.