بیانات سال 79


این‌که من حالا این قضیه را با شما مطرح مى‌کنم - با این‌که شما در قم نیستید، در این‌جا هستید؛ با این‌که مکرّر هم مطرح شده است، با بزرگان قم و دیگران هم مطرح مى‌شود - براى این است که یکى از شرایط لازمِ ضمانت اجرایىِ پیدا کردن این کارها، این است که این به صورت فرهنگ در بیاید؛ همه بخواهند؛ به صورت یک مطالبه‌ى عمومى دربیاید. امروز، روزى نیست که ما بخواهیم نیروهاى خودمان را، امکانات علمى و انسانى و ذهنى‌اى که در این عناصر هست، اینها را مفت خرج کنیم، بیجا خرج کنیم. امروز، روز احتیاج به اینهاست. امروز، روزى نیست که آدم فاضلى در گوشه‌ى شهرى یا دهى بنشیند و بگوید کتاب مى‌نویسیم؛ یک وقت مورد استفاده قرار خواهد گرفت. نخیر؛ امروز، روزى است که همه‌ى سرمایه‌هاى فکرى باید بیاید در بازار فکر، تا هم رشد پیدا کند، هم وَرز بخورد، تقویت بشود، هم مورد استفاده قرار گیرد. گذشت آن روزى که یک پیرزن مثلاً در صندوقچه‌ى خودش یک مقدار اسکناس مى‌گذاشت که آن‌جا باشد تا روز مبادا؛ نه، امروز همان اسکناس را مى‌اندازند توى یک کار تولیدى؛ در ظرف مدت کوتاهى آن را ده برابر مى‌کنند که هم براى

«11»