بیانات سال 79


که پشت سر این کارها انگیزه‌هاى سیاسى وجود دارد، خداى نکرده انگیزه‌هاى خائنانه وجود دارد، انگیزه‌هاى فساد انگیزى وجود دارد، آن وقت باید منتظر بود که اگر شما در میدان علم هم وارد شدید، جنجال کنند؛ آبروریزى کنند؛ لجن‌پراکنى کنند؛ ولى بکنند.

علماى دین باید در مقابل تحریف دین ساکت ننشینند. برخورد غیر علمى با این قضایا غلط است. فریاد بلند کنیم که آقا این کفر گفت؛ تکفیر کنیم، چه بکنیم؛ این فایده‌اى ندارد. خیلیها هم خوششان مى‌آید که همین کار بشود؛ تا یک حرفى زده شد، فوراً این را متهمش کنیم به این‌که ضدّ اسلام گفته است، یا ضدّ دین گفته است، یا ضدّ ولایت گفته است؛ فوراً اینها مى‌چسبند به همین؛ خوششان هم مى‌آید؛ براى خاطر این‌که از نقد علم برکنار مى‌مانند. اگر نقد علمى شد، آن وقت حرف شکافته مى‌شود و رسوایى سخن و صاحب‌سخن آشکار خواهد شد. این کار باید انجام بگیرد.

البته اگر کسى حرفى بزند که با موازینى که ما در فقه داریم، تطبیق کند و مجازاتى در اسلام داشته باشد، من نمى‌خواهم آن را منع کنم و مانع آن بشوم؛ نه، آن به جاى خود محفوظ است؛ لیکن آن راهى که علما و حوزه‌هاى علمیه و مبلّغان دین بایستى در پیش بگیرند،

«16»