در مجموعههای تشکّلهای دینی گرد آمدند و تأثیرات مهمی هم گذاشتند. اینطور هم نبود که تشکّلهای دینی در دانشگاهها فقط فعّالیت دینی بکنند و به مسائل علمی کاری نداشته باشند؛ حتّی توانستند به پیشرفت علم در دانشگاهها نیز کمک کنند. آنها اثر خودشان را، هم در زمینهی مسائل سیاسی، هم در زمینهی مسائل دینی و هم در کمک به پیشرفت علم در دانشگاهها، اینگونه نشان دادند. جوان مؤمن و دارای هویت دینی، اینقدر میتواند اثرگذار باشد.
در اوایل انقلاب، بعضی از دستگاههای خبری دنیا - که به محافل سیاسی فعّال دنیا وابسته بودند - گفتند که امام با به وجود آوردن تشکّلهای دینی در ایران - چه در دانشگاهها و چه در برخی از مراکز دیگر - توانست مهمترین تدبیر را برای پیشبرد فکر خود به کار بزند. همینطور هم بود. و اما احساس میشود که در محیط دانشگاهها، علیه این فعّالیت خالص و نابِ جوانان و جوانانه، فکرها و اندیشههای مسمومی در حال توطئهچینی هستند. این کار، مخصوص امروز نیست؛ در گذشته هم بوده است؛ برای اینکه بتوانند تشکّلهای اسلامی را از هویت دینی و انقلابىِ خودشان و از آن راه روشنی که در مقابل پای آنهاست، دور و منصرف کنند. آن نقطهی اساسی این است که شما جوانهای مؤمن و پاک و روشنبین باید مراقب