ضعفهای نظام نبستن، این است که انسان به دشمنان نظام کمک کند ! متأسفانه گاهی دیده میشود که پست‌ترین و رذلترین و بیارزشترین دشمنان نظام به وسیله‌ی کسانی تأیید میشوند. چرا ؟! به چه بهانه‌ای ؟! چون در نظام، فلان نقص وجود دارد ؟ وقتی نقص هست، باید دشمن نظام را تأیید کرد، یا باید تلاش کرد تا آن نقص برطرف شود ؟ یقیناً مسؤولان نظام، از صدر تا ساقه، ضعفهایی دارند. بنده خودم در اوّلِ صف قرار دارم؛ مجمع ضعفهای فراوان و عیوب بیشمار. در این تردیدی نیست. باید این ضعفها را برطرف کرد؛ باید اینها را جبران کرد؛ باید به رفع عیبها کمک کرد. نمیشود گفت یا صددرصد یا هیچ؛ یا باید مثل حکومت امیرالمؤمنین و پیغمبر اکرم علیهم‌السّلام باشد، یا اصلاً نباشد. حکومت کفّار و فسّاق و فجّار و اینها باشد، خوب است ؟ این‌که منطقی نیست؛ این‌که گفتنی نیست. این، مسأله‌ی اوّل است. حوزه‌ی علمیه به هیچ بهانه‌ای، با هیچ مصلحت و انگیزه‌ای، درست نیست که به دشمنان نظام کمک کند؛ که البته امروز حوزه‌های علمیه مثل کوه پشت سر نظام ایستاده‌اند. امروز مراجع معظّم تقلید، فضلای بزرگ، شخصیتهای عالی، طلاّب و فضلای جوان، در زمینه‌های علمی، در زمینه‌های سیاسی، هر جایی که نظام احتیاج به پشتیبانی داشته است، با کمال قوّت و شهامت پشتیبانی کرده‌اند.

«33»