در حوزهی علمیه باید این ظرفیت و این توان بهوجود بیاید که بحرانهای فکری را پیشبینی کند. بحرانهای فکری، مثل بحرانهای سیاسی نیستند؛ بی سر و صدا و آرام وارد میشوند؛ بتدریج اثر میگذارند؛ ناگهان خودشان را ظاهر میکنند؛ در حالی که علاجشان آسان نیست.
من همین جا عرض کنم: حوزهی علمیهی قم که بحمداللَّه در رشتهی فقاهت - که ما هم بارها گفتهایم رشتهی اصلی در حوزههای علمیهی ماست - پیشرفتهای خوبی کرده است، مبادا پرچم فلسفهی اسلامی را زمین بگذارد. من احساس خطر میکنم. فلسفهی اسلامی، فلسفهی بسیار والایی است. فلسفهی اسلامی، آن منطق عقلانیای است که میتواند بیپایگی بسیاری از تفکّرات شبه فلسفی و فلسفی را روشن کند. فلسفهی اسلامی، افتخار حوزههای علمیه است. پرچم فلسفهی اسلامی، همیشه در دست حوزههای علمیه بوده و بیش از همه در دورانهای اخیر، حوزهی علمیهی قم آن را در دست داشته است. مبادا این پرچم را زمین بگذارید. من از چند طریق هشدارهایی شنیدم که برایم قدری نگران کننده است. فلسفهی اسلامی باید در سطوح مختلف، با شیوههای خوب، با کتابهای قوی و با استفاده از متون راقىِ گذشته تدریس شود.