بیانات سال 79
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
اوّلاً به همه حضّار محترم؛ بخصوص به قاریان عزیز و کسانی که با تلاوت قرآن، با حفظ قرآن و تفسیر قرآن توانسته‌اند یک شأن معنوی برای خودشان ایجاد کنند؛ و همچنین به همه میهمانان عزیزی که از کشورهای مختلف تشریف آورده‌اند - چه اساتید محترم، چه قرّاء عزیز و حافظان و مفسّران - خوشامد عرض میکنم.
حمد و شکر میکنیم خدای متعال را که به ما توفیق انس با قرآن را داد. اگر ملتی بتواند از طریق انس با قرآن، خود را در فضای قرآنی قرار دهد، در فضای معرفتی قرآن قرار دهد، خواهد توانست مشکلات خود را برطرف کند. مشکل بزرگ مسلمانان دنیا دوری از قرآن است؛ علاج هم برگشت به قرآن است. قرآن فقط برای تلاوت کردن در کنج و زوایا نیست؛ قرآن برای عمل است؛ قرآن برای شناخت و معرفت است؛ قرآن برای این است که جامعه اسلامی تکلیف خود را بفهمد؛ وظیفه خود را بفهمد؛ از حیرت نجات پیدا کند؛ از ظلمات نجات پیدا کند. جلسه قرآن، تلاوت قرآن و صوت قرآن، مقدّمه برای معرفت مفاهیم قرآنی است. عیب بزرگ کار ما مسلمانها، ما امت اسلامی این‌جاست که دم از قرآن میزنیم، اما به قرآن عمل نمیکنیم؛ دم از محبت خدا میزنیم، اما از دین خدا پیروی نمیکنیم. « قل ان کنتم