بیانات سال 79
بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم
اوّلاً روز مسعود این میلاد بزرگ را به همه تبریک عرض میکنم. ان‌شاءاللَّه که خداوند متعال این عید را بر همه آحاد ملت ایران، بر یکایک شما حضّار عزیزی که در این‌جا تشریف دارید و بر همه آزادگان عالم مبارک و میمون فرماید.
ثانیاً از عزیزانی که برنامه اجرا کردند و جلسه را به نام و یاد ولی اعظم الهی، حضرت بقیةاللَّه ارواحناله‌الفداء معطّر کردند، تشکّر میکنم. همچنین از شما برادران و خواهرانی که احساسات و شور و ایمان قلبی خودتان را به انواع مختلفی ابراز فرمودید، صمیمانه متشکّرم و امیدوارم خداوند متعال نظر لطف و عنایت ویژه خود را بر شما جوانان عزیز، مردان و زنان مؤمن و باصفا، مبذول کند و دلهایتان را از آنچه که هست، نورانیتر و شفّافتر فرماید.
این میلاد و این یاد بزرگ باید به ما درس بدهد. احساسات، بسیار خوب است؛ عواطف، پشتوانه بسیاری از اعمال نیکوی انسانهاست؛ ایمان و عقیده قلبی به وجود این منجی عظیم عالم، شفابخش بسیاری از بیماریها و دردهای معنوی و روحی و اجتماعی است؛ ولی فراتر از