بیانات سال 79


بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

این روز را به همه فارغ‌التحصیلان عزیزِ این دوره و همچنین سردوشیبگیران و استادان و مسؤولان و مربیان این دانشگاه تبریک عرض میکنم و امیدوارم همواره این دانشگاه و برنامه‌ها و فارغ‌التحصیلان آن، مشمول لطف پروردگار باشند.

بسیار خوشحالم که در این دوره هم توفیق حضور در این مراسم نمادین و پُرمغز و پُرمعنا را پیدا کردم. مجموعه‌ای از جوانهای پاکیزه و پاکنهاد این کشور، در یک مرکز علمی و آموزشی، خود را آماده میکنند که در طول زندگی آینده خودشان، در صفوف خطرناک دفاع از هویّت ملی و مرزهای این کشور قرار گیرند و از ملت و کشور و تاریخ و حیثیّت و شرفشان دفاع کنند. این چیز بسیار باارزش و بااهمیتی است. این مراسم، سر تا پا حکایت‌کننده از همین حقیقت بسیار باشکوه و باارزش است.

در حقیقت، نیروهای مسلّح در هر کشوری باید نماد غیرت و عزّت مردم آن کشور باشند؛ اما همه جا این حقیقت تحقّق خارجی ندارد. در بسیاری از کشورها و میان خیلی از ملتها، نیروهای مسلّحشان نه فقط مظهر عزّت ملی و غرور ملی و غیرت ملی نیستند، بلکه نقطه مقابل آن هم قرار میگیرند. یک روز در کشور ما هم متأسفانه مطلب از این قرار بود؛ یعنی

«1»