قطعهای که خراب شده بود و آن را از داخل هواپیما بیرون آورده بودند - چون قطعههای بزرگی وجود دارد که گاهی مرکّب از دهها قطعه است - اجازه نمیدادند که در اینجا باز شود و روی آن تعمیری صورت گیرد. با هواپیما به امریکا میبردند و آن را با قطعهای جدید عوض میکردند و مجدداً به ایران باز میگرداندند ! با این ملت، اینگونه رفتار کرده بودند. امروز ملت ایران، مثل همان هواپیما را میسازد. هواپیمای « تندر » ی که پرسنل ما ساخته بودند، پرواز کرد. این وضعیت اصلاً با آن دوره قابل مقایسه نیست.
بنابراین ما پیشرفتِ زیادی کردهایم؛ منتها اگر از من بپرسید که آیا به این حد قانعم، پاسخ من این است: ابداً. ما هنوز راه زیادی داریم؛ هم به عدالت اجتماعییی که اسلام از ما خواسته است - و اسلام در این خصوص بسیار سختگیر است - هم به آن سطحی از آزادی که ملت ایران مستحق و شایسته آن است، هنوز نرسیدهایم. ما هنوز کار داریم؛ این راه، راهی طولانی است. اینکه من بارها به جوانها میگویم خودتان را آماده کنید، برای همین است. شما باید