استقامت او استقامتی بود که در تاریخ بشری نظیرش را نمیشود نشان داد. چنان استقامتی بهخرج داد که توانست این بنای مستحکم خدایی را که ابدی است، پایهگذاری کند. مگر بدون استقامت، ممکن بود ؟ با استقامت او ممکن شد. با استقامت او، یارانِ آنچنانی تربیت شدند. با استقامت او، در آنجایی که هیچ ذهنی گمان نمیبرد، خیمه مدنیّت ماندگار بشری در وسط صحراهای بیآب و علف عربستان برافراشته شد؛ « فلذلک فادع و استقم کما امرت ».( 8 ) اینها اخلاق شخصی پیامبر است.
و اما اخلاق حکومتی پیامبر. آن حضرت عادل و با تدبیر بود. کسی که تاریخ ورود پیامبر به مدینه را بخواند - آن جنگهای قبیلهای، آن حمله کردنها، آن کشاندن دشمن از مکه به وسط بیابانها، آن ضربات متوالی، آن برخورد با دشمن عنود - چنان تدبیر قوی و حکمتآمیز و همهجانبهای در خلال این تاریخ مشاهده میکند که حیرتآور است و مجال نیست که من بخواهم آن را بیان کنم.