بیانات سال 79
قسمتی از کشور اردن را هم اشغال کردند؛ بعد قسمتی از لبنان را هم اشغال کردند؛ لذا قصدشان این نبود که از این‌جا خارج شوند؛ تصمیم قطعی داشتند که بمانند. در مقابلشان چه بود ؟ در مقابلشان نیروی مردمىِ تهیدستِ بدون هیچ‌گونه تجهیزات در لبنان بود؛ یعنی نیروی حزب‌الله، نیروی مقاومت مسلمانان، نیروی آحاد مردمی که بمبارانهای روزمرّه رژیم صهیونیستی را تحمّل کردند. سالها طول کشید، اما نتیجه به پیروزی نیروی انسانیای که متّکی به ایمان و اراده بود، تمام شد. یکبار دیگر آن تصویری که قدرتهای استکباری میخواستند از آرایش عوامل اثرگذار به ذهنها القاء کنند، باطل شد و معلوم گردید که نخیر؛ این‌طور نیست که هرکس سلاح و قدرت نظامی دارد، هرکس قدرت تبلیغات بین‌المللی و جهانی دارد، لزوماً موفّق خواهد شد. اگر در دو، سه سالی قبل، به آحاد مردم و به خود صهیونیستها و پشتیبانانشان گفته میشد که همین جوانان مؤمن حزب‌الله در لبنان بر شما صهیونیستها پیروز خواهند شد، شما را از این‌جا بیرون خواهند کرد، سرزمین خودشان را از شما به‌زور پس خواهند گرفت، کسی باور نمیکرد؛ اما همین مطلبی که باور نمیشد، اتفاق افتاد ! یک جنگ سریع اتّفاق نیفتاد؛ اما یک مبارزه و مقاومت طولانىِ چند ساله اتّفاق افتاد. نیروی اراده و نیروی ایمان، بر آن چیزی که زرق و برق آن چشمها را خیره میکرد، فائق آمد.