خودشان مدّعی مردم‌سالاریند، دچار تناقضند. با تحلیلهایی که خودشان ارائه میکنند، مردم‌سالاریشان مخدوش است؛ در حالی که نظام اسلامی، نظامی است که به رأی و فکر و اعتقاد مردم متّکی است. تبلیغات زیادی میکنند تا شاید بتوانند این حقیقت و این جانبِ مهمِ از جوانب جمهوری اسلامی را انکار کنند. این امواجی که امروز در دست و دهان تبلیغاتچیهای استکبار ملاحظه میشود - مثل نفی جمهوریّت - به خاطر مقابله با این حقیقت است. نظامی را که از اوّلِ پدیدآمدنش به آراء مردم متّکی بوده، نمیتوانند انکار کنند. اصل نظام را مردم انتخاب کردند؛ تدوین کنندگان قانون اساسی را مردم انتخاب کردند؛ قانون اساسی را مردم تصویب کردند؛ در دوره‌های متعدّد، مردم پای صندوقهای رأی رفتند و رؤسای جمهور و نمایندگان مجلس را آزادانه انتخاب کردند. این واقعیّتی است که وجود دارد. مجبورند به تأویلها و اشکال‌تراشیهای گوناگونی متشبّث شوند، بلکه بتوانند ذهنیّتها و افکار عمومی دنیا یا افکار عمومی داخل کشور را منحرف کنند. نظام مردمی - که مردمی بودنش، از دمکراسیهای رایج دنیا هم روشنتر و بارزتر و حقیقیتر و اصیلتر است - درعین‌حال توانسته آن خلأ بزرگی را که امروز دنیا با آن دست‌به‌گریبان است - یعنی خلأ معنوی - پُر کند.

از اوّلِ انقلاب تا امروز، بسیار طبیعی بود که همه امکاناتِ مخرّب و بازدارنده خودشان را سرِ این نظام بریزند؛ برای این‌که یا آن را از