خدای متعال در قرآن فرموده است: « ﴿انّا نحن نزّلنا الذّکر و انّا له لحافظون ﴾ ».^[1] حفظ قرآن، حفظ معارف الهی، حفظ آیات نازل شده بر قلب مقدّس پیغمبر، چیزی نیست که وسوسه‌ها و توطئه‌های بشری بتواند با آن مبارزه کند. حفظ قرآن، کارِ خداست و تدبیر الهی، قرآن را رایج خواهد کرد. البته شرط دارد. مثل همه نعمتهای الهی شرطش این است که مردم، با تلاش و همه وجود و تواناییشان به دنبال کسب این نعمت الهی باشند. مردم ما با همه وجود و با همه تلاش، به دنبال اسلام و قرآن راه افتادند؛ خدای متعال هم این نعمت را به آنها ارزانی داشت. امروز بحمداللَّه امواج آموزش و تعلیم و تعلّمِ قرآن، بسیاری از نقاط جامعه ما را فراگرفته است و من خوشحالم از این‌که میبینم جوانان، نوجوانان و کودکان، در راه آموزش قرآن تلاش میکنند.

شما جوانان و نوجوانانی که قرآن را فرا میگیرید، این را بدانید که یک ذخیره مادام‌العمر برای اندیشیدن و فکر کردن را برای خودتان فراهم میکنید. این چیز بسیار باارزشی است. ممکن است در سنین جوانی، معانی و معارف عمیقی را از آیات قرآن استنباط نکنید و نتوانید درست بفهمید - فقط چیزهای سطحی و اندکی از معارف را بفهمید - اما به موازات بالا رفتنِ سطح معلومات و پیشرفت علمی، از آیات قرآن