این‌که یک نفر، یا ده نفر، یا صد نفر، یا هزار نفر در داخل این کشور متّهمند که قضایای انفجارهای نیویورک و واشنگتن را آنها راه انداختند؛ اما پشت این صحنه، مسأله دیگری است. اوّلاً قرائن نشان میدهد که دولت امریکا در صدد است همان کاری را که در خلیج فارس کرد، در این منطقه هم بکند؛ یعنی بیایند در آسیای میانه و شبه‌قارّه مستقر شوند و دست و پای خود را باز کنند و به بهانه این‌که در این‌جا امنیّت نیست، حضور داشته باشند. ثانیاً قصدشان این است، با کسانی که در قضیه فلسطین، از این مردمِ مظلوم دفاع کردند، تسویه حساب کنند. بقیه مسائل، صورت ظاهر قضایاست؛ باطن قضایا اینهاست.

نکته دیگر این است که اینها در اظهارات خود تکرار کردند که ایران در این قضیه باید به ما کمکهای گوناگونی بکند ! من تعجّب میکنم که اینها چطور رویشان میشود از دولت جمهوری اسلامی و از ملت ایران تقاضای کمک کنند !؟ بیست‌وسه سال است که شما هرچه در توان داشتید، به این ملت و این کشور ضربه زدید؛ حال توقّع دارید به شما کمک کنند !؟ چه کمکی !؟ اگر ملت افغانستان، ملت مسلمانی هم نبود، مظلوم هم نبود، همسایه ما هم نبود، این درخواستِ کمک بیجا بود؛ چه برسد به این‌که این ملت، ملت مظلوم و محرومی است. واقعاً دل انسان به حال ملت افغانستان میسوزد. توقّع کمک از جمهوری